کتاب شب هول اثر هرمز شهدادی

به دلیل این‌که این داستان یک رمان‌نو محسوب می‌شود ارائه‌ی یک خلاصه از آن کار دشواری است. چنان‌که در این سبک، نویسنده بیشتر به ادبیات و زیبایی‌شناسی کلمات توجه می‌کند تا قصه، و همین موجب فاصله‌گذاری بین خواننده و اثر می‌شود. اما به طور کلی داستان یک خطی کتاب این است: سه روایت از سه شخصیت که نقطه‌ی تلاقی‌شان بیماری است؛ اسماعیل پدرش ابراهیم را که فرتوت و بیمار است برای معالجه از اصفهان به تهران می‌برد و در این بین خاطرات سه نسل پشت سر هم و روایتی از تاریخی که اصفهان و تهران پشت سر گذاشته است گفته می‌شود. راوی (هدایت اسماعیلی) نیز استاد دانشگاهی است که در حال تمام کردن رمان ناتمام خود است و یادآوری ماجراهایش با همسر بیمار خود و حلقه‌ی داستان‌خوانی و نقد با دوستانش. هادی ابراهیمی یهودی مسلمان شده‌ و ساواکی که به عیادت همسرش در بیمارستان می‌رود. سرنوشت هر سه این شخصیت‌های اصلی در هم گره خورده است و یک سرمنشاء دارد. هرمز شهدادی در این بازیابی گذشته به دنبال ریشه‌های شر در تاریخ ایران می‌گردد.

در این رمان که به سیاق جریان سیال ذهن نوشته شده است؛ جابه‌جایی روایت‌ها، شکست یک روایت با روایت دیگری، نام‌های بسیار شبیه به هم، استفاده از کهن‌الگوها و تداعی داستان‌های آفرینش (داستان ابراهیم و اسماعیل)، تک گویی درونی شخصیت‌ها در کنار حضور راوی سوم شخص، تنوع فضا، واژگان غنی و… یافتن خط روایت اصلی را برای خواننده دیریاب می‌کند. به عبارتی دیگر شب‌هول روایتی درهم پیچیده از شبی هولناک است که بر جان و پیکر نویسنده، خواننده و جغرافیای تاریخی زیست‌شده‌اشان حمله‌ور شده است.